Φεστιβάλ Αθηνών

Η Εταιρεία Θεάτρου Sforaris, συμμετέχει στο φετινό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών με την παράσταση Παραλογές ή Μικρές καθημερινές τραγωδίες (εκδοχή ΙΙ).
Οι παραστάσεις θα δοθούν 21 και 22 Ιουνίου 2010, στο Γκαράζ του Κτηρίου Δ, στους χώρους της Πειραιώς 260.



Πρόκειται για σπονδυλωτή παράσταση-εγκατάσταση, βασισμένη στις ιστορίες 4 δημοτικών τραγουδιών (Παραλογών) και σε στίχους ποιημάτων του Τάσου Λειβαδίτη.
Οι Παραλογές είναι πολύστιχα αφηγηματικά τραγούδια, που συγγενεύουν με τα ακριτικά. Παρουσιάζουν έντονο παραμυθικό- εξωλογικό στοιχείο, γρήγορη διήγηση με χρονικά χάσματα και έντονη δραματικότητα. Έχουν χρησιμοποιηθεί οι εξής: Της σκοτωμένης, Η μάνα η φόνισσα, Τα αγαπημένα αδέρφια και η κακή γυναίκα, Η γυναίκα βοσκός.



Κοινό θέμα των ιστοριών της παράστασης, ένα «επικίνδυνο» για τον ηθικό κοινωνικό κώδικα γεγονός και οι συγκρούσεις που αυτό φέρει μέσα σε μια οικογένεια, με τελική κατάληξη έναν φόνο.

Στην Παραλογή Της Σκοτωμένης, τρία αδέρφια σκοτώνουν την αγαπημένη τους αδερφή, όταν θεωρήσουν πως τους ατίμασε μιλώντας στο γιο του Ρήγα. Ο νέος, μόλις μάθει τα φρικτά νέα αυτοκτονεί. Οι οικογένειες, τους θάβουν σε διπλανούς τάφους, από όπου φυτρώνουν μία λεμονιά και ένα κυπαρίσσι. Τα δύο δέντρα, ακολουθώντας το παράδειγμα των νεκρών νέων, γέρνουν το ένα προς το άλλο, σαν να πρόκειται να φιληθούν, στοιχειώνοντας τη ζωή των δολοφόνων τους.

Στην Παραλογή Τα αγαπημένα αδέρφια και η κακή γυναίκα, ένας αδερφός είναι ερωτευμένος με τη γυναίκα του αγαπημένου του αδερφού. Εκείνη, του βάζει την ιδέα να τον σκοτώσει για να την παντρευτεί. Η αφορμή θα είναι απλή: Θα του ζητήσει να μοιράσουν τα πατρικά κτήματα. Ο ίδιος θα απαιτήσει τα πιο καρπερά και έτσι ο άλλος θα θυμώσει. Πάνω στον καυγά, θα τον σκοτώσει με ένα μαχαίρι. Η συζήτηση μεταξύ των αδελφών θα γίνει, όχι όμως και ο καυγάς, αφού ο αδικημένος αδερφός, προκειμένου να μην μαλώσει με τον αγαπημένο του αδερφό, δέχεται να πάρει τα πιο άγονα κτήματα, αφήνοντας σε εκείνον τα πιο καρπερά. Ο παρ’ ολίγον αδελφοκτόνος, αφού αναλογιστεί τι πήγε να κάνει, γυρίζει στο σπίτι και δολοφονεί τη νύφη και ερωμένη του.

Στην Παραλογή Η μάνα η φόνισσα, μια γυναίκα σκοτώνει το μονάκριβο παιδί της, όταν αυτό ανακαλύψει την εξωσυζυγική της σχέση. Του βγάζει τα εντόσθια και αφού τα μαγειρέψει, προσφέρει το συκώτι σαν γεύμα στον άντρα της. Το συκωτάκι του παιδιού μιλάει και φανερώνει στον άντρα το έγκλημα. Εκείνος με τη σειρά του, της κόβει το κεφάλι και το κομματιάζει σε έναν νερόμυλο.

Στην Παραλογή Η Γυναίκα βοσκός, ένας νιόπαντρος άντρας αφήνει τη γυναίκα του και φεύγει για κυνήγι. Τα αδέρφια και η μάνα του, την κουρεύουν και τη διώχνουν στα βουνά. Όταν μετά από χρόνια εκείνος επιστρέψει, την αναζητά. Η μάνα του, του λέει πως δήθεν πέθανε. Εκείνος το αμφισβητεί και η μάνα του ορκίζεται. Σε αντίθετη περίπτωση, αν λέει ψέματα και η γυναίκα του ζει, του επιτρέπει να της κόψει το κεφάλι. Ο νέος βρίσκει ζωντανή τη γυναίκα του να βόσκει το κοπάδι της και την παρουσιάζει στη μάνα του. Το τέλος της είναι αναπόφευκτο.

Το παράλογο της ύπαρξης, η συναισθηματική “τρύπα” που προκαλεί στον άνθρωπο η επίγνωση ότι κάποτε θα πεθάνει, αυτό το ανικανοποίητο και μεταφυσικό, σχολιάζεται με εικόνες από έργα του ποιητή Τάσου Λειβαδίτη.
Έχουν χρησιμοποιηθεί στίχοι από τις συλλογές: Μικρό βιβλίο για μεγάλα όνειρα, Νυχτερινός επισκέπτης («Διασπορά», «Μικρές ιστορίες», «Απ’ το ημερολόγιο ενός υπηρέτη»), Σκοτεινή πράξη, Ο διάβολος με το κηροπήγιο, Βιολί για μονόχειρα, Ανακάλυψη («Το έγκλημα, ο ποιητής και μερικά μήλα», «Από τις εξομολογήσεις του Ματθία Χ.»), Βιολέτες για μια εποχή.



Η παράσταση δεν προσεγγίζει λαογραφικά τις Παραλογές ούτε και αναζητά ψυχολογικά κίνητρα ή συνέπειες, αλλά επιχειρεί να ξεκλειδώσει ένα υλικό που θεωρείται λανθασμένα ως μουσειακό. Οι ηθοποιοί εναλλάσσονται σε ρόλους αφηγητή και δραματικού προσώπου, παράγουν ήχους, δημιουργούν, επεξεργάζονται και προβάλλουν εικόνες, συνθέτουν και διαλύουν σε ζωντανό χρόνο το ζοφερό κόσμο των δημοτικών τραγουδιών, παρουσιάζοντας τα μέσα και τις τεχνικές που χρησιμοποιούν.





Δραματουργική επεξεργασία-σκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός
Σκηνικά-κοστούμια: Αλεξάνδρα Μπουσουλέγκα - Ράνια Υφαντίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Ξένια Θεμελή
Σχεδιασμός φωτισμών: Κέλλυ Εφραιμίδου - Μαρία Λαζαρίδου (από την ομάδα Beforelight)
Επιμέλεια κίνησης: Λία Τσολάκη
Ηχητική επένδυση: Αντώνης Μαράτος - Γιώργος Τσακνιάς
Ζωντανή διαχείριση εικόνας(VJ): Ανέστης Πάτκας
Μουσική διδασκαλία: Κίκα Γεωργίου
Τραγούδι: Γιώργος Γλάστρας
Video: Κατερίνα Αποστολίδου
Φωτογραφίες: Εύα Τσακνή
Παίζουν: Κίκα Γεωργίου, Άννα Ελεφάντη, Χριστίνα Μαξούρη, Αναστασία Μποζοπούλου, Βασιλική Σαραντοπούλου.

Παραλογές ή Μικρές καθημερινές τραγωδίες στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Η παράσταση Παραλογές ή Μικρές καθημερινές τραγωδίες, παρουσιάστηκε στους εσωτερικούς χώρους του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, τη Δευτέρα 1η Μαρτίου 2010.

Το τελικό αποτέλεσμα προέκυψε από τη συνομιλία των κειμένων με τα έργα της μόνιμης και περιοδικής έκθεσης του Μουσείου-Έλληνες ζωγράφοι από τη συλλογή της Εθνικής Τράπεζας-και τα βίντεο της εικαστικού Κατερίνας Αποστολίδου και έδωσε την ελευθερία στους θεατές να σταθούν σε διαφορετικά σημεία του Μουσείου και να αναπτύξουν τη δική τους σχέση τόσο με τον χώρο όσο και με την εξέλιξη των ιστοριών.